Begin 2021 kwam ik met het idee om zelf een bloementuin te maken. Natuurlijk wilde ik niet zomaar een bloementuin! Ik wilde graag tuinieren maar naast het genieten van de bloemen zelf wilde ik ook graag dat het een functie had.
Ik werd onder andere geïnspireerd op Instagram en kwam bij @ukiespaddockparadise uit. Ze heeft een pagina vol mooie plaatjes van haar mooie Paddock Paradise, met veel planten en niet te vergeten haar paarden.
De zaadjes van ukies paddock paradise waren daarom de perfecte match! Ze verkoopt zaadjes voor bloemen en kruidentuinen. Alle bloemen/kruiden zijn eetbaar voor paarden. Dat is nou helemaal mooi.
Deze soorten bloemen zitten erin: luzerne, esparcette, cichorei, mariadistel, korenbloem, goudsbloem, kaasjeskruid, kamille, venkel en zonnebloem. Een gevarieerd pakket dus met veel verschillende kleuren.​​​​​​​
Ik begon na te denken waar ik mijn tuintje zou willen. Het hoefde geen vaste plek te zijn, want ik wilde het gewoon een jaar uit proberen.​​​​​​​
Zoals dat in mijn hoofd gaat als ik geïnspireerd ben, had ik in no time bedacht waar, hoe en wanneer mijn tuin ging komen. Ik begon met grootse plannen maar ik stuurde ze snel bij, ik wilde eigenlijk een veel grotere tuin, maar ik dacht laten we klein beginnen dan kunnen we altijd nog uitbreiden. ​​​​​​​
Ik heb de plek uitgekozen, mijn tuin zou in de bijen weide komen, grenzend aan het weiland van de pony’s en ezels, er stond wel een goed hek tussen met daar tegenaan ook nog een natuurlijk wilgentakken hek. Genoeg bescherming dus.
Want dat vond ik belangrijk, ik wilde mijn tuin zelf snoeien en die bloemen aan ze geven i.p.v. ze het zelf laten snoeien, dan zou het binnen de kortste keren kaal zijn.
Het was een stuk dat niet meer in gebruik was maar wel vol met gras en plantenresten stond. Eerst alles uitgemeten en daarna moest ik met de schep en schop, alle graszoden verwijderen. Dat was een hoop zwaar werk, gelukkig kreeg ik een beetje hulp.
Het loonde wel, na een weekend hard werken kon ik verder met de volgende stap: schoffelen, scheppen & onkruid wieden.
​​​​​​​
Ondertussen was het echt lente en sommige dagen zelfs al heet, als je uren boven je tuintje hurkt, voorover buigt en soms zelfs in een plank positie zat dan werk je zelfs aan je buikspieren, mooi meegenomen toch?!
Al snel was de grond klaar voor het zaaien. Eind april kwamen de zaadjes binnen. En toen begon ik aan de volgende stap, het zaaien.
Om mijn kleine zaadjes en plantjes te beschermen tegen de duiven en andere vogels. Bevestigde ik een net. Eerst erg laag maar door de tijd heen moest ik hem meerdere keren ophogen. Aan de rand van de tuin had ik tegels neergelegd zodat ik er makkelijk omheen kon lopen en ook om het net strak te houden. ​​​​​​​
Ondertussen was het begin mei en begon ik met het zaaien. Dat was zo gebeurd, nog wat water gegeven en vervolgens werd het wachten…wachten en nog eens wachten maar na een paar weken kwamen er toch hele kleine plantjes boven de grond. De eerste fase was voltooid.
Ik gaf ze regelmatig water en vanaf de eerste maand begon ik ook het onkruid wat er tussendoor begon te groeien te verwijderen. Er groeide namelijk hardnekkige veld distels naast mijn kleine schattige tuintje.
In juni ging het groeien steeds sneller. Mijn tuin begon nu ook ergens op te lijken. Ik moest het net ophogen. In een paar weken tijd kon ik nu ook planten aan de paarden gaan voeren.
De zomer begon en het was weken lang heet, ik gaf mijn tuintje bijna elke dag water en aangezien mijn tuintje helemaal aan het einde van het terrein in de hoek stond moest ik veel sjouwen met gieters vol water. Gelukkig was het de moeite waard. Om mijn tuintje stonden nu zo’n anderhalve meter hoge distels, ik ben zelf maar 1,60m dus je kon mij bijna niet meer vinden. Gelukkig kon ik nog net bij mijn tuintje maar hij viel nu een beetje in het niet.
Halverwege juli, waren de meeste bloemen uitgekomen. En viel mijn tuintje erg op! Het was een prachtig gezicht, bloemen in de kleuren, oranje, geel, roze en lichtblauw.
Helaas was er nog een nadeel aan de warmte, als je uren lang in de zon staat te onkruid wieden dan zweet je natuurlijk. Ik had wel een zonneklep op om nog door te kunnen werken. Maar er ontstond al snel een mierennest onder een van de tegels. Je voelt hem al aankomen, toen ik de tegels verplaatste om het net op te hogen kwamen ze allemaal naar buiten en kropen ze over mijn blote benen en korte broek heen naar boven, ik ben niet bang voor insecten maar dat was geen pretje. Nadat ik wat heen en weer had gedanst, was ik van ze af maar de mieren kriebelde even en dat gevoel kan ik nog steeds niet van mij afschudden…oeps.
Waar ik wel erg blij mee was is dat de bijen die in bijenkasten naast mijn tuintje stonden erg van de bloemen genoten, het was fijn om te zien en voor de natuur ook goed, we moeten de bij beschermen nietwaar?
Naast mijn tuintje in de sloot hoorde ik diezelfde dag ook nog kikkers. Stel je even voor, je staat in je eentje helemaal bezweet en oververhit boven je tuin, er lopen mieren over je heen, er zoemen bijen om je oren en dan zijn er ook nog kikkers, ik werd gek…ik was zoals ze dat zeggen helemaal één met de natuur…het was erg leuk om bezig te zijn met tuinieren maar soms was het iets te veel van het goede. ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​
Even tussendoor:) je kan de zaadjes ook gewoon in een bak of pot planten en je hebt dan veel minder werk.
Ondanks het vele werk genoot ik erg van het tuinieren en ook de paarden waren er erg blij mee, ze vonden het hartstikke lekker en wilde dan ook meer!
Het zag er heel augustus, september en oktober goed uit, pas in november waren er geen bloemen maar alleen nog wat planten over. En begon het er wat schaars uit te zien. Het heeft het dus nog lang volgehouden. ​​​​​​​
Genieten!
Eind februari 2022:

Ik heb leuk nieuws!

Ik schrijf dit nu bijna een jaar nadat ik begon met het tuintje. Het was een groot succes en daarom ook voor herhaling vatbaar. Ik ga het dit jaar gewoon nog een keer doen!

Ik heb een nieuwe plek uitgekozen, omdat het weiland waar mijn tuintje afgelopen jaar stond nu onderdeel van het weiland van de pony’s en ezels wordt. ​​​​​​​
Maar ik krijg er een fantastische plek voor terug! Op het terrein zelf zodat ik er een stuk makkelijker bij kan, minder werk heb en ook wel handig: ik hoef nu niet meer met gieters te sjouwen want er staat een tuinslang naast, helemaal top. Daarnaast is de plek wat groter dus nog meer ruimte voor bloemen.

Hij staat op het terrein dus er lopen elke dag veel mensen langs om naar de dieren te kijken en dan worden ze ook gelijk opgevrolijkt door mijn mooi bloemen.

Ik heb veel zin om weer met mijn nieuwe tuintje aan de slag gegaan en hopelijk heb ik jullie ook geïnspireerd!
Back to Top